AŞIK VEYSEL SATIROĞLU

Aşık Veysel Şatıroğlu

Aşık Veysel Sivas'ın Şarkışla ilçesinin Sivrialan köyünde 1894 yılında doğmuştur. 21 Mart 1 973'te gene kendi köyünde ölmüştür.

1901 yılında Sivas'ta başlayan bir çiçek salgını sonucu sol gözünü yitirmiş, sağ gözüne perde inmiştir. Bir süre sonra, bir olasılıkla kurtarılabilecek olan sağ gözüne bir değnek saplanmış, bu gözünü de yitirmiştir. Böylece, bütün yaşamı boyunca bir karanlıklar dünyasında yaşamıştır Aşık Veysel.
Veysel iki kez evlenmiştir. Bütün Anadolu'yu dolaşmıştır. Köy Enstitülerinde saz öğretmenliği yapmıştır. Aşık Veysel, 1931 yılına dek, köyünün dar çevresi içinde yaşamıştır. 1931 yılında Sivas'ta düzenlenen "Aşıklar Bayramı"na katılmış, adını o bayramda duyurmuştur. Aşık Veysel'i bulup çıkaran kişinin Ahmet Kutsi Tecer olduğunu söylemek hiç de yanlış olmaz. Aşık Veysel de bu gerçeği vurgular: "Dilimin bağını çözmüştür" der, Ahmet Kutsi Tecer için.

1965 yılında TBMM, özel bir yasayla Veysel'e aylık bağlama haktanırlığını göstermiştir.

Kimilerine göre, halk şiirimiz Aşık Veysel'le noktalanmıştır. Çağımızdaki halk ozanlarına baktığımızda, bu sert yargının çok da yanlış olmadığını söylemek gerekiyor. Bundan sonra çıkacak güçlü halk ozanlarına kapıyı açık bırakarak.

Aşık Veysel de Alevi bir ozandır. Bütün şiirlerinde olmasa bile, kendisini bugün olduğu gibi yarın da andıracak, kalıcı nitelikte duyarlığı yoğun, demesi usta, biçimlemesi yerinde şiirleri vardır. Herhalde, 20. yüzyıl halk şiirimizin en yetkin temsilcisi olarak Aşık Veysel'i saymak, gerekli, yerinde bir değerlendirme olur.
Aşık Veysel Şatıroğlu