İRİLMEK ZAMANI

İrkilmek zamanıdır
Savaşın solgun yüzünde kaybolan gölgem
Gövdemi siper edeceğim ne kaldı
Sözlerimdeki gizlilik kelimelerden mi

Kaçımız ya da kaçgınız…

Basamakları tırmanmak ivedi sancı
Evlerin bacalarında oyuncak siyasetler
Yüzlerde
Tarifi imkansız maskeler

Zannetmek beynimi tırmalıyor
Havsalamı daraltıyor düşünmek
Soyunuyorum kirli bedenleri
Ellerim okşayamıyor güzellikleri

Farkına varamamak sanatçının yitimi…

Gölgeler oyunu göstermiyor kendi gölgenizi
Yaşamak sonu gelmez ihtiras gibi
Ezeli olanla ebedi olanı ayıran çizgi

Bir saçmalıklar zinciri…

Başımı yaslayacağım taşlar
Sesini dinleyeceğim sular
Doyumsuz bakışımı seyreden yıldızlar

Gün ışımak üzre…

Cehennem yüzlü kibir
Cennete dönen sabır
Gül yetiştiren adam
Tenimin olanca ağırlığı
Ruhumdaki gizli nöbetler

Hakimde kırılacak kalem…

Sıyrılıyorum feodal topraklardan
Senyör yüzlü coğrafyalar hesabımda yok
Toprak yine aynı toprak
Çıbanlarım kendini tüketiyor

Bir çalının esintisi yüzümde…

Ruhumdaki türbülans
Gazete mahşetlerine renk vermiyor
Yahut sosyal hareketlilik içermiyor
İçimdeki devrimler

Bir anahtar geçince elime
Açmak için zorluyorum kapıları
Açılmadık düğümler arıyorum
Kendi esaretimi çözmek için

Tuhaf bir yüzyıl
Belki ense kökümüzde
Korkulardan örülen dağlar
Sığınağımız

Kanatlarla süzülen kuşa gıpta
Acıyı eriten kaktüs
Sömürülen alışılmadık yanımız
Devasa bir yalnızlık
Hükmedemeyen insan…

Elimdeki akkor kalem
Hakim kararlı
Basamaktayım
Gün ışımak üzre
Tuhaf bir yüzyıl

İrkilmek ne zaman…